Rozdział 21

Odsunęłam się od Sally i spojrzałam na Andy'ego. Jego twarz była tak neutralna, tak zwyczajna. On nie wie o niczym. O niczym! Mam mu powiedzieć? A może zmusić Sally by to ona to wyjawiła?
-Andy ja... ja muszę jechać do szpitala- powiedziałam
-Co? Czemu?
Nie chciałam wyjaśniać. Szybko ruszyłam w stronę drzwi i wybiegłam z domu. Rozglądałam się dookoła jak opętana. Sally nigdy nie była wierną osobą. Znam ją od zawsze i dobrze wiem, że się nie zmieni.
-Savannah!- usłyszałam groźny krzyk Andy'ego.
Nie! Nie zatrzyma mnie. Jak mogłam mu zaufać i przyjść tu? Chociaż może to i dobrze.
Zobaczyłam jak Andy biegnie w moim kierunku więc skierowałam się w stronę bramy. Szarpnęłam furtkę i wybiegłam przed posiadłość.
-Savannah zaczekaj kurwa!
Poczułam jak chłopak ciągnie mnie za rękę i cofa do tyłu. Spojrzałam na niego z przerażeniem. Czułam się jakbym zobaczyła ducha. Serce waliło mnie jak oszalałe, sama nie wiem czemu.
-O co ci chodzi?!
-Wiesz kim ona jest?- zapytałam szeptem próbując powstrzymać łzy.
-Sally Fonseca
-Sally Fonseca...Devoux! Ona jest siostrą Huntera! Co, nie wiedziałeś?
Wzrok Andy'ego złagodniał a po chwili zamienił się w prawdziwy ogień. Podszedł bliżej i złapał mnie za ramiona.
-Ona nie jest taka jak on- powiedziałam łamiącym się głosem
-Andy ja znam ją od wielu lat. Ona jest taka sama jak Hunter. Zdradza, kłamie a co najważniejsze zawsze, ale to zawsze, jest po stronie brata. Błagam zawieź mnie do Harry'ego. Jeśli naprawdę kochałeś Jena'e zrób to.
Widziałam zmieszanie w jego oczach i wiedziałam, że nie pojęcia co powinien zrobić. Porozmawiać z Sally przy zawieźć mnie do Harry'ego? Zacisnął oczy i znów je otworzył.
-Chodź.
Oboje skierowaliśmy się do garażu w którym stały dwa auta. Jedno to czarne BMW a drugie to żółte Chevroleta Camaro. Andy wsiadł do Chevroleta  a ja zaraz po nim. Odpalił silnik i odjechaliśmy. Jestem pewna, że go i Harry'ego wiąże coś jeszcze prób przyjaźni. Nikt w takim momencie nie zostawiłby ukochanej dla kumpla. a może Andy wcale jej nie kocha? Może on wie i tylko gra `by dotrzeć do Hunter'a?

-Wiedziałeś, że Sally to...

-Nie. Nawet nie powiedziała mi, że ma brata!-krzyknął uderzając dłońmi o kierownicę.

Czegoś tu nie rozumiałam. Jest jego narzeczoną a ten nie wie nawet, że ma brata. Widziałaś się o ogóle z jej rodzicami? Nic nie powiedzieli? Próbowałam się uspokoić i skupić na drodze. Dopiero zorientowałam się jak luksusowe było wnętrze samochodu. Skórzana tapicerka, skomplikowane radio, miękkie fotele. Oparłam głowę o zagłówek i przymknęłam oczy. 

-Jak to będzie? Z Harry'm? Z Hunter'em? Z Rough'em? 

-Nie wiem. Jedyne co teraz musimy zrobić to wyciągnąć go z tego psychiatryka. On będzie wiedział co robić. Jeśli Rough nie zjawi się w mieście to nic ci się nie stanie.

-Po pierwsze, jak go wyciągniemy. Po drugie, jak bardzo niebezpieczny jest ten koleś?

-Powiesz prawdę. Powiesz, że Devoux był u ciebie i wyjawił, że to on zabił Rachel. A Rough? Rachel była całym jego światem. Zabije każdego kto maczał łapy w jej śmierć. Każdego. 

Ani ja ani Harry nie jesteśmy winni, tylko czy on to zrozumie? Dopóki Styles jest tam gdzie jest to ja muszę wziąć sprawy w swoje ręce. Gdy Rough przyjedzie do Londynu ja będę gotowa by stawić mu czoło. Sama czy z Andy'm pójdę do niego. Teraz nadszedł czas bym to ja zawalczyła o nasze wspólne bezpieczeństwo. 

Zobaczyłam wznoszący się gmach szpitala. Rain zatrzymał się pod bramą i powiedział, że poczeka na mnie. W torebce poszukałam kluczy i weszłam n posiadłość. Na podwórku nie było już nikogo. Wszystkie światła w budynku były już zgaszone i tylko lampy oświetlały to wszystko. Przeszłam żwirową ścieżkę i otworzyłam drzwi. Od razu popędziłam do gabinetu ojca. Jeszcze nigdy nie była tu o tak późnej porze. Każdy zakamarek wydaje się być bardziej przerażający niż za dnia. 

-Tato- powiedziałam gdy weszłam do sali. 

Otworzyłam szerzej oczy gdy naprzeciw niego na kanapie siedział Harry. Miał podpuchnięte, czerwone oczy i widać było, że rozmawiają już dość długo.

-Tato muszę porozmawiać z Harry'm.

-Savan...

-To ważne! 

-Daj mi dokończyć. Harry wychodzi. Policja znalazła świadka morderstwa tamtej kobiety. 

Czułam jak ciężar spada mi z serca. Uśmiechnęłam się ciepło do ojca i przeniosłam wzrok na Harry'ego, który ze smutkiem wpatrywał się w dłonie.

-Harry...

-Chodźmy już- powiedział i wyszedł.

Byłam zdziwiona jego zachowaniem. Jest wolny a mimo to się nie cieszy. Przecież teraz będziemy mogli wyjaśnić wszystko. Jeśli znajdą Hunter'a to Rough będzie wiedział, że Hazz nic nie zrobił. 

-Możemy pogadać?-zapytałam gdy szliśmy korytarzem

-Później Savannah, proszę. 

-Dobrze. Pośpieszmy się, bo Andy czeka na zewnątrz.

-Andy?

-Tak. Nie mów, że mnie okłamał i nie jest twoim przyjacielem.

-Nie oto chodzi- powiedział i biegiem ruszył przed siebie a ja zrobiłam to samo. 

W głowie miałam tysiące myśli. Może pobiegł, bo się za nim stęsknił, ale jego mina za nic w świecie tego nie wskazywała. 

Wybiegliśmy za zewnątrz. Andy siedział na masce samochodu paląc papierosa. 

-Andy wsiadaj do auta!- krzyknął

-O co ci chodzi?

-Oboje wsiadajcie!- powiedział równo z uderzeniem, w ziemię przede mną, noża. 

Serce waliło mi jak oszalałe. Harry pociągnął mnie za rękę i niemal wepchnął na tylne siedzenie sam siadając obok.

-Jedź!-krzyknął a Andy bez zbędnych pytań ruszył.

Pędził o wiele szybciej niż wcześniej.

-Co to kurwa ma być?!- wrzasnęłam gdy kolejny nóż odbił się od szyby koło mnie. Szyby kuloodporne? 

-Rough! Dowiedział się, że tu jestem i siedział pod szpitalem a gdy przyjechaliście to był idealny moment by uderzyć! 

Czułam jak ręce zaczynają mi się trząść. Bałam się. Tak cholernie się bałam. Harry przyciągnął mnie do siebie i zamknął w silnym uścisku. 

-Nie bój się. Ze mną jesteś bezpieczna, słyszysz? Bezpieczna. 

-----------------------------------------------------------------------

I tak oto Harry wyszedł ze szpitala, pojawił się Rough i okazało się, że Sally o niczym nie powiedziała Andy'emu. 

Ostatni rozdział to była klapa :// Wiem, że to pewnie przez to, że długo nie pisałam, ale statystyki były 2 razy niższe niż zwykle... może teraz będzie lepiej :)

Zamierzam zrobić Intro Now or Never :)